دانلود کتاب پیدایش ایران باستان
همیشه یکی از افتخارات و پشتوانههای تاریخی مردم ایران، حکومت هخامنشیان و حضور بزرگانی همچون کوروش و داریوش است. مطالعهی زندگی و روش حکومتی آنها سفری به ایران باستان است و دانستن از آیینهای دینی و نحوهی آداب معاشرتشان سبب آشنایی با ریشههای هویت و اصالت مردم ایران میشود. نگارنده براساس سالها تجربهاش در زمینهی مطالعهی تاریخ شرق کتاب پیدایش ایران باستان را نگاشته است که با زبانی ساده خواننده را با وقایع باستانی همگام میکند.
درباره کتاب پیدایش ایران باستان:
کتاب پیدایش ایران باستان منبع کاملی دربارهی حکومتهای مختلف حاکم بر سرزمین پارس است و علت سقوط و پیروزی سلسلههای مختلف را بیان میکند. در ابتدا کتاب رویدادهای مهم در تاریخ ایران آورده شده است که شامل رخدادهای قبل از میلاد مسیح تا انقلاب سال ۱۳۵۷ است.
کتاب پیدایش ایران باستان با یک نگاه کلی حوادث و اتفاقات باستان را بیان میکند و دربارهی تفاوت و قدرت دو سرزمین ایران و یونان در آن زمان صحبت میکند. در بخش پیشگفتار کتاب، نویسنده به سؤال «آیا یونان خوب و ایران بد بود؟» پاسخ میدهد و دربارهی پیوند جداییناپذیر یونانیان و ایرانیان سخن میگوید. در زمان باستان تاریخ را نویسندگان و فیلسوفان یونانی نگاشتهاند به همین دلیل تاریخ این دو سرزمین درهمتنیده است و نمیتوان آنها را از یکدیگر جدا کرد.
نگاهی بر کتاب ایران باستان:
گستره امپراتوری ایران باستان در اوج عظمت خود بیشتر منطقهای را که امروز خاور نزدیک یا خاورمیانه میگویند شامل میشد و از غرب سواحل دریای مدیترانه و از شرق تا مرزهای هندوستان را دربرمی گرفت.
در این میان سرزمین اصلی ایران ویژگی بیشتری داشت و شامل ناحیهای میشد که امروزه ملت ایران در آن سکونت دارد. بخش مرکزی این منطقه متنوع جغرافیایی، فلات گسترده ایران است که بهطور متوسط بین هزارتا دو هزار متر از سطح دریا ارتفاع دارد و گستره آن از دریای خزر در شمال تا خلیجفارس در جنوب به حدود هزار کیلومتر میرسد.
در منتهی الیه شرقی این منطقه دو کویر نمکی بزرگ، دشت کویر و دشت لوت، قرارگرفته و در غرب، رشتهکوههای سر به فلک کشیده و ناهموار زاگرس بهطور اریب در امتداد فلات از شمال غربی تا جنوب غربی کشیده شده است؛ در غرب این کوهها که قلههای آن غالباً پوشیده از برف است، فلات بهتندی بهسوی دشتهای هموار آبرفتی دره رودهای دجله و فرات سرازیر میشود و این منطقهای است که از دیرباز به آن بین النهرین میگفتند.
نخستین واحدهای سیاسی که ظاهر شدند، دولت – شهرهای مستقلی بودند که هر یک از یک مرکز شهری تشکیل میشد و اطراف آن را دهکدهها و کشتزارها فراگرفته بودند. سرانجام گروههایی از این دولتهای کوچک در ملل واحدی ادغام شدند، برخی حالتی تهاجمی یافتند و با گردآوردن ارتشهای بزرگ سرزمینهای همسایه خود را فتح کردند و نخستین امپراتوریها را به وجود آوردند. این امربه پیدایش الگویی برای توسعه فزاینده نظامی و سیاسی انجامید؛ اوج این توسعه پیدایش پهناورترین امپراتوری خاورمیانه در تاریخ یعنی ایران باستان بود.
دیدگاهی بنویسید