دانلود مقاله شیوه های معماری در دوره هخامنشی
در مقاله شیوه های معماری در دوره هخامنشی نگارندگان با استناد به کتیبه های شاهان هخامنشی مرتبط با آثار معماری و همچنین بررسی و تحلیل یافته های حاصل از کاوش های باستان شناسی سعی دارند الگو و سبک معماری خاص و شاخص امپراتوری هخامنشی را معرفی نمایند. روش تحقیق این پژوهش با استفاده از گزارش های باستان شناسی موجود و مطالعات تاریخی ـ تطبیقی آثار معماری برجای مانده است. آن چه به عنوان برآیند این پژوهش باید به آن اشاره کرد سبک خاص معماری در دوران هخامنشی است که شامل صفه سازی در زیر بنا، آپادانا (تالارهای ستون دار)، ستون های عظیم سنگی و سرستون ها، پایه ستون ها، برج های گوشه ایی، معماری پیکره ایی، دروازه های یادمانی و … است.
مقاله شیوه های معماری در دوره هخامنشی:
معماری نقطه تلاقی نیاز انسان با هنر است و می توان آن را تجلی فکر و هنر بشر دانست. آنچه که معماری به ما می نمایاند، نمایی است از اجتماع، اقتصاد، مذهب و فرهنگ جامعه انسانی که بنا در آن شکل گرفته است.
دوران هخامنشی از فصول پر افتخار تاریخ هنر و معماری ایران است که بدون شک بناهای عظیم آن هنوز هم موضوعی برای تفکر بسیاری از پژوهندگان معماری، باستان شناسی و تاریخ هنر است.
آن چه که امپراتوری هخامنشی را خاص و باشکوه می کند، تلفیق هنر سرزمین های دیگر و گذشتگان آنها با عناصر بومی پارسیان است. این التقاط، از دید برخی منتقدان، ضعف معماری هخامنشی محسوب می شود اما با واکاوی های بیشتر این نکته مشخص می شود که هنرمند خوش ذوق هخامنشی این عناصر گرته برداری شده را پروراند و با ترکیب آنها با خصایص معماری اصیل ایرانی در نهایت سبک با شکوهی را در معماری به وجود آورد.
شیوه های معماری در عهد هخامنشیان:
- استفاده از سنگ بریده، منظم و پاکتراش و گاها صیقلی و تهیه بهترین مصالح ازلحاظ مرغوبیت رنگ و دوام از هر جا که مسیر بوده است
- آماده کردن پی از سنگ ریزه
- نهادن ستون ها در حداکثر فاصله ممکن و تا ارتفاع بسیار چشم گیر و آرایش سرستون ها با جزئیاتی که برای بردن بارسقف چوبی کاملا متناسب و منطقی باشد
- پوشش با شاه تیر، تیرچه چوبی تخت بریده و درودگری شده
- آرایش دیوارهای اطراف پلکان های کوتاه با نقش های برجسته و کنگره های زیبا و متناسب
- ساختن دیوارهای جدا کننده با خشت خام و آرایش داخلی و خارجی آن با رنگ کاشی لعابدار
- پرداختن فرش کف با بهترین مصالحی که در آن روزگار بوده است
- تعبیه سایبان و آفتابگیر منطقی و ضروری برای ساختمان ها
هنر در خدمت ایدئولوژی امپراطوری:
عهد هخامنشی جزو ادوار مهم تاریخی ایران به شمار می رود. بهره گیری مفاهیم معنایی به کار رفته در بستر سبک شناسی این دوره می تواند در ارتقای معماری ایرانی مفید باشد هدف پژوهش حاضر بازخوانی معماری عصر هخامنشی برای کاربرد در دوران معاصر با محوریت طراحی معماری موزه هنر ایران باستان عهد هخامنشی است.
داریوش در تزیینات کاخ ها و آرامگاه خود بدون در نظر گرفتن پیروزی ابتدایی خود که به طور قطعی به دست آمده بود،این ایدئولوژی را بیان کرده است. به این ترتیب وی آن را با آرمان صلح ،کوروش کبیر در گستره وسیع تری مرتبط می سازد. در آرامگاه داریوش در دل دیواره های سنگی نقش رستم واقع در مجاورت مکان باستانی آیینی عیلامیان، این نگاه جنبه ترکیبی تری به خود می گیرد.
داریوش به جای ستون های پهلوان پیکر از نقش افرادی استفاده کرده است که نماینده ملت های مغلوب می باشند و هر یک از این افراد را می توان با توجه به لباس آنها شناسایی کرد. برخی از این افراد مسلح هستند؛ این بدان معنا است که افراد مذکور اسیر به شمار نمی آمدند بلکه آنها مردمانی آزاد محسوب می شدند که در سرزمین های امپراطوری هخامنشی حق زندگی داشتند.
پادشاه که بر روی تخت سمبلیک نشسته است، در حال تکریم و ادای احترام به اهورامزدا است که بر فراز آتش مقدس نشان داده شده است. با وجود این که آتش یکی از عناصر مذهب باستان ایرانیان بوده است، ثابت نشده است که مذهب باستانی ایرانیان، زرتشتی بوده است.
دیدگاهی بنویسید