دانلود مقاله پیکرک های ایزدبانوان ایران در دوره نوسنگی
مقاله پیکرک های ایزدبانوان ایران در دوره نوسنگی نشان می دهد که فراوانی این پیکرک ها (ایزد بانوان) مشخصه جایگاه زن در جامعه نوسنگی ایران است که بی تردید به دلیل نقش مهی است که زن در جامعه نوسنگی بر عهده داشته است. در این مقاله سعی شده است با توجه به یافته های باستان شناسانه ( پیکرک های ایزد بانوان) به بررسی جایگاه زن در جامعه نوسنگی ایران پرداخته شود.
مقاله پیکرک های ایزدبانوان ایران در دوره نوسنگی:
پیکرک های ایزد بانوان از یافته های جالب توجه دوران نوسنگی است. پیکرک های ایزد بانوان بی تردید عناصری خاص در اعتقادات آیینی در دوران مختلف بوده اند و به این دلیل دارای ویژگی خاص چون تأکید بر اندام های زنانه بوده و وفور این پیکرک ها با عصر زراعت هم دوره بوده است احتمالاً نشان دهنده اعتقاد بر تأثیر قدرت بارور شدن زمین و رویش گیاهان است و وجود انواع خدایان مونث در اساطیر تمدن های مختلف که موجب باردهی زمین و رویش گیاهان می شدند، دلیل این مدعاست.
اما وفور این پیکرک های مونث باعث به وجود آمدن نظریه های مختلفی در خصوص نوع نظام حاکم بر این جوامع و همچنین نظریه هایی بر وجود نظام زن سالاری و مادرسالاری در این جوامع شده است. از اولین نمونه های هنر بشر در دوران پیش از تاریخی میتوان به ساخت پیکرک های مادینه اشاره نمود.
شکل ظاهری پیکرک های مادینه باعث شکلگیری اندیشه های گوناگون در بین پژوهشگران علوم مرتبط از جمله باستان-شناسان، جامعه شناسان، روانشناسان و پژوهشگران هنری شد. در این مقاله نویسندگان به طبقه بندی گونه های مختلف این پیکرک ها در این چهار محوطه کلیدی دوره نوسنگی می پردازند.
ایزدبانوان ایران:
ایزد بانوان باروری نگاه دارپرباری و ناظر بارداری و زایش بسیاری از تمدن های چندخدایی اند. فرهنگ های ساکن فلات ایران نیز، از دوران نوسنگی تا پایان سلسله ساسانی، به گونه های متفاوت، این ایزدبانوان را ستوده و برای بر سر مهر ماندن شان نیایش گاه و تندیس ساخته اند.
پرشماری پیکرک های باروری نشان دهنده دیدگاه نیاکان ما به قوانین حاکم بر زندگی و هراس همیشگی آنان از روی گردانی طبیعت است. برای آسان تر شدن دسته بندی، این آثار در هفت دوره نوسنگی، مس و سنگ، برنز، آهن، هخامنشی، پارتی سلوکی، و ساسانی مورد بررسی قرار گرفته اند هرچند که این تقسیم بندی تقریبی است و نمی تواند نشان دهنده یکسانی سبک باشد.
چکیده ی مقاله تندیس های ایزد بانوان باروری ایران:
در شهر سوخته، پیکرکها یکی از مواد و اشیای فراوانی هستند که نشان‌دهنده‌ی بخشی از هنر و وضعیت کلی جامعه آن زمان بودهاند. بررسی انواع پیکرکهای انسانی شهرسوخته در دوره مفرغ نشان میدهد که نظیر این پیکرکها در محوطههای داخل و هم‌جوار ایران به‌طور وسیعی پراکنده بوده است.
این پیکرکها نشاندهنده، عقاید و باورهای دینی و تأثیرات زیست‌محیطی منطقه شهرسوخته و تبادلات فرهنگی با دیگر مناطق هستند. تحلیلهای انجام‌شده در مورد پیکرکها بر اساس مقایسه سبکی و گاه نگاری شهرسوخته با حوزه‌های مرتبط فرهنگی صورت گرفته است.
یکی از پرسش‌های مهم این است که آیا شباهت پیکرکهای انسانی شهرسوخته با مناطق ذکرشده، ازلحاظ بازهی زمانی هم در یک دوره قرارگرفته یا صرفاً شباهتهای سبکی دارند. در این مقاله تحلیلهای ما با در نظر گرفتن ارتباطات تاریخی بین محوطههای بزرگ دوره مفرغ، بر اساس گاه نگاری از محوطههای مجاور و حتی دورتر و همچنین بررسیهایی در انواع پیکرکهای شهرسوخته با شباهتهای بین این محوطهها انجام‌شده است.
هرچند ازلحاظ عملکردی شاید پیکرکها در نقاط گوناگون باهم متفاوت بودند، اما در بحث شباهتها و تاریخگذاریها نشاندهنده تأثیرپذیری، تعامل و همزمانی پیکرکهای انسانی شهر سوخته بافرهنگ‌های همزمان دیگر است.
دیدگاهی بنویسید