دانلود مقاله اشاراتی به احکام نجوم در ایران پیش از اسلام اثر دکتر علی حصوری

«نجوم»، تقویم، قبله ‌یابی و دیگر زمینه ‌های وابسته به آنها، تاریخچه ‌ای غنی و طولانی در اسلام و ایران دارد. وجود دانشمندان مختلف با تخصصهای گوناگون در تمام ادوار تاریخی ایران، پیش و پس از اسلام، گسترش و رونق این علم و دانشهای همسایۀ آن را در تمام جنبه ‌ها نشان می‌ دهد. در میان منابع مقاله اشاراتی به احکام نجوم در ایران پیش از اسلام، با این هدف که جامعۀ کاربران و علاقه ‌مندان به نجوم، فارغ از ملاحظات فنی و پیچیدۀ مربوط به نسخ خطی و قدیمی، با زمینه ‌های تاریخی علم نجوم در این سرزمین آشنا شوند و سنّت علمی کهن شکل ‌گرفته در اسلام و ایران را بهتر بشناسند، نوشته شده است.

نجوم باستانی در ایران زمین:

علم نجوم، یکی از مهم ترین علومی است که بشر از گذشته به آن پرداخته است؛ درنتیجه خالی از لطف نیست که هر فردی آشنایی مختصری با پیشینه این علم و اطلاعاتی در ارتباط با آن داشته باشد.

بررسی پیشینه علم نجوم، بیش از همه مدد رسان افرادی است که قصد فعالیت جدی در این علم را دارند. می توان گفت برای فعالیت در هر علمی دانستن پیشینه آن بسیار مهم است. شناخت سیر پیدایش و تحول هر علم به افراد در ترسیم شکل آینده آن علم،ی اری می رساند. پس شناخت سیر تحول نجوم در ایران برای افرادی که قصد فعالیت در این زمینه را دارند،ضروری است.

مقاله اشاراتی به احکام نجوم در ایران پیش از اسلام:

در ایران پیش از اسلام، طالع بینی عمیقاً در سنت های مذهبی و فرهنگی جامعه جا افتاده بود. ایرانیان باستان بر این باور بودند که اجرام آسمانی فقط پدیده های نجومی نیستند بلکه ارتباط تنگاتنگی با جهان انسان دارند. در نتیجه، قوانین خاصی برای تفسیر حرکات این اجرام آسمانی برای پیش بینی رویدادهای آینده و تصمیم گیری وضع شد.

یکی از مهمترین قوانین نجومی در ایران پیش از اسلام، اعتقاد به علائم زودیاک و تأثیر آنها بر افراد بود. هر علامت زودیاک با ویژگی‌ها و ویژگی‌های شخصیتی خاصی همراه بود و اعتقاد بر این بود که افرادی که در یک علامت خاص متولد می‌شوند این ویژگی‌ها را تجسم می‌دهند. به عنوان مثال، اعتقاد بر این بود که متولدین زیر علامت حمل، کاریزماتیک و ماجراجو هستند، در حالی که افرادی که تحت سرطان متولد شده اند، احساساتی و پرورش دهنده هستند.

قواعد نجومی در ایران پیش از اسلام به مسائل سلامتی و تندرستی نیز تسری یافت. اعتقاد بر این بود که پیکربندی های خاص آسمانی می تواند بر بدن تأثیر بگذارد و منجر به بیماری های خاصی شود. برای تعیین بهترین زمان برای درمان‌های پزشکی، جراحی یا حتی زمان مناسب برای لقاح، با ستاره‌شناسان مشورت شد.

تحولات علم نجوم بعد از اسلام:

با ظهور اسلام در قرن هفتم، نفوذ طالع بینی در ایران به میزان قابل توجهی کاهش یافت. دین اسلام از انجام طالع بینی جلوگیری می کرد و آن را نوعی فال و در نتیجه حرام می دانست. آموزه های اسلام به جای اجرام آسمانی، بر تکیه بر اراده خداوند تأکید داشت.

در خاتمه، طالع بینی نقش برجسته ای در جامعه ایرانی پیش از اسلام داشت و جنبه های مختلف زندگی آنها از جمله ویژگی های شخصیتی، فرآیندهای تصمیم گیری، سلامت و معنویت را شکل داد. ایرانیان باستان حرکت و موقعیت اجرام آسمانی را به عنوان نیروهایی هدایت کننده می دیدند که آنها را قادر به انتخاب آگاهانه و مداخله الهی می کرد.

این قواعد نجومی، در حالی که به طور گسترده دنبال می شد، با ظهور اسلام با افول مواجه شد، زیرا آموزه های اسلامی از این عمل منصرف شد. با این وجود، سنت های نجومی ایران پیش از اسلام همچنان در میراث غنی فرهنگی و تاریخی آن طنین انداز است.